Dügün Tv Aydin Çine
Masal bu ya; uzun yıllar önce, dünya oluşmamış,
insanlar dünyaya ayak basmamışken, iyi huylar
ve kötü huylar ne yapacaklarını bilemez halde
dolaşıyorlarmış. Birgün toplanmışlar ve her
zamankinden daha fazla canları
sıkkın oturuyorlarken;
SAFLIK ortaya bir fikir atmış;
“Neden saklambaç oynamıyoruz?”
Hepsi bu fikri beğenmiş. Hemen,
ÇILGINLIK bağırmış; “Ben ebe olmak ve saymak
istiyorum”. Başka hiçkimse ÇILGINLIK’ı arayacak
kadar çıldırmadığı için hemen kabul etmişler.
ÇILGINLIK bir ağaca yaslanmış ve saymaya
başlamış. “Bir, iki, üç…” ÇILGINLIK saydıkça, iyi
huylarla kötü huylar saklanacak yer aramışlar.
“Kırkbir, kırkiki, kırküç…”
ŞEFKAT; Ay’ın boynuzuna asılmış,
İHANET; Çöp yığınının içine girmiş,
SEVGİ; Bulutların arasına girmiş,
HASET; Zaten oyna katılmamış,
YALAN; Bir taşın arkasına saklanacağını söylemiş
ancak yalan söylemiş, çünkü gölün dibine
saklanmış,
TUTKU; Dünyanın merkezine gitmiş,
PARA HIRSI; Bir çuvalın içine girerken çuvalı
yırtmış.
ÇILGINLIK; saymaya devam etmiş;
AŞK’ın dışında bütün iyi huylar ve kötü huylar o
ana kadar zaten saklanmış.
AŞK kararsız olduğu gibi, nereye saklanacağını
da bilmiyormuş.
ÇÜNKÜ HEPİMİZ AŞK’I SAKLAMANIN NE KADAR
ZOR OLDUĞUNU BİLİRİZ.
Ve
ÇILGINLIK doksan sekiz, doksan dokuz’dan sonra
yüz’e geldiğinde, AŞK, hızla sıçrayıp güllerin
arasına girmiş ve saklanmış.
ÇILGINLIK bağırmış;
ÖNÜM,
ARKAM,
SAĞIM,
SOLUM,
SOBEEEEEEE
Arkasını döndüğünde, ilk önce TEMBELLİĞİ
görmüş, o ayaktaymış. Çünkü saklanacak enerjisi
yokmuş.
Sonra ŞEFKAT’i ayın boynuzunda görmüş ve
İHANET’i çöplerin arasında,
SEVGİ’yi bulutların arsında, YALAN’ı gölün
dibinde ve TUTKU’yu da dünyanın merkezinde.
Hepsini birer birer bulmuş,
Ancak o kadar aramasına rağmen birini
bulamamış.
Ve ÇILGINLIK umutsuzluğa kapılmış. Bulamadığı
AŞK’mış.
Derken HASET, AŞK bulunamadığı için adına
yakışır bir şekilde, ÇILGINLIK’ın kulağına
fısıldamış;
“AŞK, güllerin hemen arkasına saklanmıştı”
ÇILGINLIK, uzun süredir aradığı AŞK’ı bulamama
ve çok zaman kaybetmenin hırsıyla çatal şeklinde
tahta bir sopa almış ve güllerin arasına saplamış,
saplamış… ta ki, yürek burkan bir haykırma onu
durdurana kadar saplamayı sürdürmüş. Ve
haykırıştan sonra AŞK, elleriyle yüzünü
kapayarak ortaya çıkmış, parmaklarının
arasından sicim gibi kan akıyormuş.
ÇILGINLIK, AŞK’ı bulmak isterken o hırsla AŞK’ın
gözlerini çatal sopa ile kör etmiş. Çaresizlik
içindeki ÇILGINLIK, “Seni kör ettim. Nasıl
onarabilirim?” diye bağırmış.
AŞK cevap vermiş:
“Artık iş işten geçti, gözlerimi geri veremezsin.
Ama benim için bir şey yapmak istersen benim
rehberim olabilirsin.”
İşte o gün bu gündür
AŞK’IN GÖZÜ KÖRDÜR…
ÇILGINLIK DA ONUN HER ZAMAN REHBERİDİR…
insanlar dünyaya ayak basmamışken, iyi huylar
ve kötü huylar ne yapacaklarını bilemez halde
dolaşıyorlarmış. Birgün toplanmışlar ve her
zamankinden daha fazla canları
sıkkın oturuyorlarken;
SAFLIK ortaya bir fikir atmış;
“Neden saklambaç oynamıyoruz?”
Hepsi bu fikri beğenmiş. Hemen,
ÇILGINLIK bağırmış; “Ben ebe olmak ve saymak
istiyorum”. Başka hiçkimse ÇILGINLIK’ı arayacak
kadar çıldırmadığı için hemen kabul etmişler.
ÇILGINLIK bir ağaca yaslanmış ve saymaya
başlamış. “Bir, iki, üç…” ÇILGINLIK saydıkça, iyi
huylarla kötü huylar saklanacak yer aramışlar.
“Kırkbir, kırkiki, kırküç…”
ŞEFKAT; Ay’ın boynuzuna asılmış,
İHANET; Çöp yığınının içine girmiş,
SEVGİ; Bulutların arasına girmiş,
HASET; Zaten oyna katılmamış,
YALAN; Bir taşın arkasına saklanacağını söylemiş
ancak yalan söylemiş, çünkü gölün dibine
saklanmış,
TUTKU; Dünyanın merkezine gitmiş,
PARA HIRSI; Bir çuvalın içine girerken çuvalı
yırtmış.
ÇILGINLIK; saymaya devam etmiş;
AŞK’ın dışında bütün iyi huylar ve kötü huylar o
ana kadar zaten saklanmış.
AŞK kararsız olduğu gibi, nereye saklanacağını
da bilmiyormuş.
ÇÜNKÜ HEPİMİZ AŞK’I SAKLAMANIN NE KADAR
ZOR OLDUĞUNU BİLİRİZ.
Ve
ÇILGINLIK doksan sekiz, doksan dokuz’dan sonra
yüz’e geldiğinde, AŞK, hızla sıçrayıp güllerin
arasına girmiş ve saklanmış.
ÇILGINLIK bağırmış;
ÖNÜM,
ARKAM,
SAĞIM,
SOLUM,
SOBEEEEEEE
Arkasını döndüğünde, ilk önce TEMBELLİĞİ
görmüş, o ayaktaymış. Çünkü saklanacak enerjisi
yokmuş.
Sonra ŞEFKAT’i ayın boynuzunda görmüş ve
İHANET’i çöplerin arasında,
SEVGİ’yi bulutların arsında, YALAN’ı gölün
dibinde ve TUTKU’yu da dünyanın merkezinde.
Hepsini birer birer bulmuş,
Ancak o kadar aramasına rağmen birini
bulamamış.
Ve ÇILGINLIK umutsuzluğa kapılmış. Bulamadığı
AŞK’mış.
Derken HASET, AŞK bulunamadığı için adına
yakışır bir şekilde, ÇILGINLIK’ın kulağına
fısıldamış;
“AŞK, güllerin hemen arkasına saklanmıştı”
ÇILGINLIK, uzun süredir aradığı AŞK’ı bulamama
ve çok zaman kaybetmenin hırsıyla çatal şeklinde
tahta bir sopa almış ve güllerin arasına saplamış,
saplamış… ta ki, yürek burkan bir haykırma onu
durdurana kadar saplamayı sürdürmüş. Ve
haykırıştan sonra AŞK, elleriyle yüzünü
kapayarak ortaya çıkmış, parmaklarının
arasından sicim gibi kan akıyormuş.
ÇILGINLIK, AŞK’ı bulmak isterken o hırsla AŞK’ın
gözlerini çatal sopa ile kör etmiş. Çaresizlik
içindeki ÇILGINLIK, “Seni kör ettim. Nasıl
onarabilirim?” diye bağırmış.
AŞK cevap vermiş:
“Artık iş işten geçti, gözlerimi geri veremezsin.
Ama benim için bir şey yapmak istersen benim
rehberim olabilirsin.”
İşte o gün bu gündür
AŞK’IN GÖZÜ KÖRDÜR…
ÇILGINLIK DA ONUN HER ZAMAN REHBERİDİR…
Hiç yorum yok: