Dügün Tv Aydin Çine
Bu zat bir gün çok ağır hasta oldu. Rasûlullah Efendimiz (s.a.v.) Hz. Ömer, Hz. Ali ve Hz. Bilâl’i (r.anhum) onu görmeye gönderdiler. Onlar Alkâme'nin yanına vardıklarında bir de ne görsünler; Alkame'nin dili tutulmuş, bir türlü kelime-i şehadet getiremiyor.
Hemen gelerek durumu Rasûlullah’a (s.a.v.) anlattılar. Sahabeler, Alkame'nin durumunu gözden geçirdiklerinde onda bir kusur bulamadılar. Daha sonra hanımı yüzünden annesiyle arasının iyi olmadığını öğrendiler. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.) Alkame'nin annesine haber gönderdi. Kadın Rasûl-i zîşân Efendimiz'in huzuruna gelince, Efendimiz (s.a.v.) kadına;
“Oğlun ile dargın mısın?” diye sordu.
Kadın:
“Dargınım yâ Rasûlullah)!” diye cevap verdi.
Fahr-i âlem Efendimiz (s.a.v.),
“Oğlun çok zahmet çekiyor. Ona hakkını helal et” dedi.
Kadın:
“Oğlum karısını bana tercih etti. (Benim isteklerim-ihtiyaç ve hizmetlerim karşısında hanımından yana tavır aldı, beni ihmâl edip onu memnun etti.) Ben oğlumdan râzı olamam” dedi.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) kadına ne tavsiye ettiyse kabul etmedi. Nihayet Rasûl-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurdular:
“Nefsim yed-i kudretinde olan Allah'a yemin ederim ki, sen ona öfkeli ve dargın bulunduğun sürece, namazı da zekâtı da fayda kendisine vermez.”
Daha sonra sahabelere Alkame'yi yakmak için ateş toplamalarını emretti. Bunun üzerine kadıncağız feryad edip;
“Bırakın oğlumu! Allah'ı şahit tutuyorum ki, ben oğlumu bağışladım, ondan râzı oldum, ona hakkımı helal ettim” dedi.
Bunun üzerine Alkame'nin dili açıldı ve kolayca kelime-i şehadet getirerek vefat etti. Bu hadiseden sonra Rasûlullah Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Ey Muhacirler ve Ensar topluluğu! Kim hanımını annesine tercih ederse, Allah'ın lâneti üzerine olsun. Allah Teala o kimsenin farz’ını da nafile ibadetini kabul etmez.” [Bkz. Seyyid Ali Zâde, Şir’atü’l-İslâm; Sofuzâde Seyyid Hasan Hulusi, Mecmau’l-Âdab vb. mevizaya dair eserler]
Hemen gelerek durumu Rasûlullah’a (s.a.v.) anlattılar. Sahabeler, Alkame'nin durumunu gözden geçirdiklerinde onda bir kusur bulamadılar. Daha sonra hanımı yüzünden annesiyle arasının iyi olmadığını öğrendiler. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.) Alkame'nin annesine haber gönderdi. Kadın Rasûl-i zîşân Efendimiz'in huzuruna gelince, Efendimiz (s.a.v.) kadına;
“Oğlun ile dargın mısın?” diye sordu.
Kadın:
“Dargınım yâ Rasûlullah)!” diye cevap verdi.
Fahr-i âlem Efendimiz (s.a.v.),
“Oğlun çok zahmet çekiyor. Ona hakkını helal et” dedi.
Kadın:
“Oğlum karısını bana tercih etti. (Benim isteklerim-ihtiyaç ve hizmetlerim karşısında hanımından yana tavır aldı, beni ihmâl edip onu memnun etti.) Ben oğlumdan râzı olamam” dedi.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) kadına ne tavsiye ettiyse kabul etmedi. Nihayet Rasûl-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurdular:
“Nefsim yed-i kudretinde olan Allah'a yemin ederim ki, sen ona öfkeli ve dargın bulunduğun sürece, namazı da zekâtı da fayda kendisine vermez.”
Daha sonra sahabelere Alkame'yi yakmak için ateş toplamalarını emretti. Bunun üzerine kadıncağız feryad edip;
“Bırakın oğlumu! Allah'ı şahit tutuyorum ki, ben oğlumu bağışladım, ondan râzı oldum, ona hakkımı helal ettim” dedi.
Bunun üzerine Alkame'nin dili açıldı ve kolayca kelime-i şehadet getirerek vefat etti. Bu hadiseden sonra Rasûlullah Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Ey Muhacirler ve Ensar topluluğu! Kim hanımını annesine tercih ederse, Allah'ın lâneti üzerine olsun. Allah Teala o kimsenin farz’ını da nafile ibadetini kabul etmez.” [Bkz. Seyyid Ali Zâde, Şir’atü’l-İslâm; Sofuzâde Seyyid Hasan Hulusi, Mecmau’l-Âdab vb. mevizaya dair eserler]
Hiç yorum yok: